اثربخشی بازشناسی تعریف دلالت لفظی در تمامیت ارکان آن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 طلبه سطح چهار حوزه علمیه قم. قم. ایران.

2 دانشیار گروه معرفت شناسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. قم. ایران.

چکیده

یکی از مسلمات دانش منطق اسلامی و از تاثیرگذارترین مولفه‎های فهم براهین عقلی از منظر این دانش، کارکرد موثر دلالت‎های لفظی در استدلالات یقینی است. تعریف سازنده از دلالت میتواند در جهت شناخت ساختار کامل آن، راهگشا باشد و برای تعریف دلالت، توجه تام به ارکان آن، مهمترین نقش را در این راستا خواهد داشت زیرا مجموعه ارکان و عناصر دلالت، شاکله اصلی آن را تشکیل داده‎اند؛ اما بررسی‎ها نشان می‎دهد غالب منطق‎دانان و محققان مشهور در این حوزه، توجه ناقصی به این مسأله داشته‎اند؛ بنابراین ضرورت می‎یابد تعاریف آنان پیرامون این موضوع، مورد بررسی و نقد قرار گیرد.
      نوشتار حاضر با رویکرد انتقادی به این تعاریف، نظیر عدم توجه به هیچ یک از ارکان دلالت، عدم ذکر گزاره وضع، عدم تفکیک بین دال و مدلول، عدم ذکر گزاره التفات و اکتفا به واژه علم و... در صدد تبیین فرآیند و تمامیت ارکان در تعریف دلالت ارائه کرده است. در پایان، با ارائه تعریفی نو با ذکر تمامی ارکان، در طریق متناسب ساختن جایگاه ارزشمند دلالت در استدلال برآمده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The effectiveness of recognizing the definition of verbal meaning in all its elements

نویسندگان [English]

  • Hamidreza Aali 1
  • Abolhasan Ghaffari 2
1 fourth level student of Qom Hawzah . Qom. Iran.
2 . Associate Professor of the Department of Epistemology of the Institute of Islamic Culture and Thought. Qom. Iran.
چکیده [English]

One of the certainties of the knowledge of Islamic logic and one of the most influential components in understanding rational arguments from the perspective of this knowledge is the effective function of verbal indications in certain arguments. Constructive definition of meaning can be a way to know its complete structure, and to define meaning, paying full attention to its elements will play the most important role in this direction, because the set of elements and elements of meaning are its main structure; But studies show that the majority of famous logicians and researchers in this field paid insufficient attention to this issue; Therefore, it is necessary to examine and criticize their definitions about this issue.
  The present article with a critical approach to these definitions, such as not paying attention to any of the elements of signification, not mentioning the statement of status, not distinguishing between the signifier and the signified, not mentioning the statement of attribution and limiting itself to the word science, etc., aims to explain the process and integrity. Arkan has provided implications in the definition. In the end, by providing a new definition by mentioning all the elements, the valuable position of implication in reasoning has been made appropriate.

کلیدواژه‌ها [English]

  • denotation
  • elements of denotation
  • definition of denotation
  • Ibn Sina
  • Qutbuddin Razi
  • Allameh Muzafar
  • Muslim logicians
  1. القران الکریم، ششم، تهران، آوای قرآن.
  2. ابن سینا، حسین بن عبدالله، (1433ه ق). الشفاء، دوم، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی.
  3. ـــــــــــــــــــــــ ، (1364)، منطق المشرقیین، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی.
  4. ـــــــــــــــــــــــ ، (1383)، الاشارات و التنبیهات، اول، قم، النشر البلاغة.
  5. امیرخانی، مهناز، چیستی و اعتبار دلالت التزامی، پاییز و زمستان (1388)، مشکواة النور، شماره 42، ص.1-21.
  6. بختیاری، محمد، بررسی تطور تاریخی چیستی دلالت در میراث منطقی مسلمانان، بهار و تابستان(1397)، دوفصلنامه علمی ـ پژوهشی معارف منطقی، سال پنجم ، شماره اول، ص.7-25.
  7. حلی، حسن بن یوسف، (1433ه ق)، الجوهر النضید، تصحیح: محسن بیدارفر، پنجم، قم، بیدار.
  8. خونجی، افضل الدین، (1389)، کشف الاسرار عن غوامض الافکار، تحقیق: خالد الرویهب، تهران، موسسه فلسفه و حکمت ایران.
  9. رازی، محمد بن محمد، (1433ه ق)، شرح المطالع، ج. 1، ص.103. اول، قم، ذوی القربی.
  10. ـــــــــــــــــــ ، (1432ه ق). تحریرالقواعد المنطقیة فی شرح الرسالة الشمسیة، تصحیح: محسن بیدارفر، پنجم، بیدار.
  11. رشیدزاده حسن، قراملکی احمد، مقایسه نظریه مهجوریت دلالت التزام منطق دانان با مسأله حجیت منطوق و مفهوم اصولیان، پاییز و زمستان(1393). فصلنامه فلسفه و کلام اسلامی، شماره دوم، ص.273-290.
  12. سبزواری، هادی، (1432ه ق)، شرح المنظومة فی المنطق و الحکمة، تحقیق: محسن بیدارفر، دوم، قم، بیدار.
  13. شهرزوری، محمد، (1380)، شرح حکمة الاشراق، تحقیق و تصحیح: حسین ضیایی تربتی، دوم، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  14. فارابی، ابونصر، (1408ه ق)، المنطقیات، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی.

15.ـــــــــــــ، (1404ه ق)، الالفاظ المستعملة فی المنطق، تهران، مکتبة الزهراء.

  1. مظفر، محمدرضا، (1400ه ق)، المنطق، سوم، بیروت، دارالتعارف.
  2. ـــــــــــــ ، (1431ه ق)، اصول الفقه، تحقیق: شیخ رحمة الله الرحمتی الاراکی، ششم، قم، موسسة النشر الاسلامی.
  3. یزدی، عبدالله بن شهاب الدین، (1430ه ق)، الحاشیة علی تهذیب المنطق، چهاردهم، قم، موسسه نشر اسلامی.