%0 Journal Article %T معنا و مصداق اسم ظاهر و اسم مکنون خدا در روایت ابراهیم‌بن‌عمر %J دوفصلنامه علمی پژوهشی حکمت اسرا %I پژوهشگاه علوم وحیانی معارج %Z 2383-2916 %A روحی برندق, کاوس %A امینی, نوروز %D 2015 %\ 05/22/2015 %V 7 %N 1 %P 5-26 %! معنا و مصداق اسم ظاهر و اسم مکنون خدا در روایت ابراهیم‌بن‌عمر %K اسم مکنون %K اسم مخزون %K اسم اعظم %K اسماء حسنی %K حدیث حدوث اسماء %K روایت ابراهیم‌بن‌عمر %K مقام احدیت %R %X یکی از روایات پیچیده در منابع شیعه، روایت ابراهیم‌بن‌عمر از امام صادق دربارۀ اسم مکنون الهی و نسبت آن با اسماء حسناست. محتوای این روایت، جنبه‌های مختلف معنا را برمی‌تابد؛ ازاین‌رو باعث گوناگونی دیدگاه‌ها دربارۀ مدلول این روایت شده است. در این مقاله، دیدگاه‌های مختلف را دربارۀ مفهوم اسم در این روایت می‌آوریم و تصریح می‌کنیم که اسم در اینجا، اسم لفظی نیست، بلکه اسم عینی و حقیقت خارجی است. آنگاه دیدگاه‌های محدثان و فلاسفه را دربارۀ مصادیق اسم ظاهر بررسی می‌کنیم ونتیجه می‌گیریم اسماء ظاهر، سه اسم «الله»، «تبارک» و «تعالی» است. در پایان نیز به ماهیت اسم مکنون یادشده در روایت می‌پردازیم و پس از تحلیل دیدگاه‌های محدثان و فیلسوفان، نتیجه می‌گیریم منظور از اسم مکنون، مقام «احدیت» است که با اسماء ظاهر پوشیده شده. %U https://hikmat.isramags.ir/article_16168_cec3b1078f1975e6ba578019967da339.pdf